Рамйи Ҷамра; Оғози муборизаи ҳамешагӣ бо шайтон
Ҳаҷ як маносик аст; Хабаргузории ИКНА зимни оризуи Ҳаҷҷи мақбӯл барои ҳамаи зоирони Байтуллоҳилҳаром, дарси гуфторҳои асрори Ҳаҷро бо тадриси ҳуҷҷатулислом Абдулҳасан Ифтихорӣ, устоди ҳавза ва донишгоҳ ва рӯҳонии корвонҳои Ҳаҷ таҳия кардааст то гоме дар ҷиҳати ошнокардани ҳар чи бештари зоирон бо асрори Ҳаҷ бардошта шавад.
Бахше аз ин маҷмӯа бо мавзӯъи «Сангборони шайтон»-ро бо ҳам мехонем.
Ҳоҷӣ баъд аз гузар аз Арафот ва рафтан ба Машъар бо тулӯъи офтоб вориди сарзамини Мино мешавад. Фосилаи зиёде байни Машъар ва Мино нест, аммо ҳоҷӣ корҳои зиёде дар Машъар дорад. Дар Арафот покиро дошт, дар Машъар тамаркуз ва зикрро дошт ва бо Худо унс гирифт ва наздик шуд ва акнун дар масири худ ба Мино мерасад ва бояд нишон диҳад рафторҳои худашро читавр танзим мекунд.
Бо вуруд ба Мино аввалин коре, ки зоири Ҳаҷ мекунад ин аст, ки бо шайтони бузург меҷангад ва дар воқеъ нишон медиҳад ман наомадаам як кори ирфонӣ анҷом даҳам ва баъд дар халсаи ирфонӣ биравам ва аз зиндагӣ, иртибот, мубориза ва ... чизе сар дар нёварам.
Зоири Ҳаҷ, ки аз Машъари силоҳи худро пур кардааст, барои даргирӣ бо шайтони бузург бо вуруд ба Мино ба самти Ҷамраи Ақаба, шайтони бузург, ки роҳи ӯро ба самти ҳарам баста ва намегузорад ба самти ҳарам биравад, ҳаракат мекунад чун ҳарам баъд аз Ҷамараи бузург аст.
Аммо Рамйи Ҷамра чӣ маъное дорад? Ҳоҷӣ бояд ҳафт санг ба намоди шайтон бизанд ва бо ҳар санге, ки мезанад як Аллоҳу Акбар бигӯяд ва саъй кунад, ки вузӯ дошта бошад. Рӯзи аввал ин сангҳоро мезанад, рӯзи дувум се Ҷамара ҳаст, ки бояд ҳар кадомро бо ҳафт санг бизанд ва рӯзи севум ҳам боз ин серо бояд бизанад. Оғози рӯзи иди Қурбон, ки рӯзи даҳуми Зилҳуҷҷа аст, ҳоҷӣ дар Мино аввалин ҳаракати худро барои ҷанг бо шайтон шурӯъ мекунад, ки монеъи рафтани ӯ ба сӯи ҳарам аст.
Ҳафт санг ба самти Ҷамара шайтони бузург партоб мешавад; Дар ин кор чӣ сир ва розе вуҷуд дорад? Содатарин маъное, ки дар ин мубориза вуҷуд дорад ин аст, ки ман ба инҷо расидаам, ки ҳазорон санг, ки бизанам ва дигарон ҳам, ки даҳҳо ҳазор санг бизананд ин монеъи бузург, ин намоди шайтон аз байн намеравад, аммо ман масири худамро мушаххас мекунам, ки то поёни умрм ва то поёни олами ҳастӣ, намоди шайтон ва шайтанат ҳаст ва ман бо ин шайтон даргир ҳастам.
Ҳоҷиён ҳар кадом бо як силоҳи рез, бо аслиҳае, ки онҳоро аз ҳарам бардошта, ҳамроҳ бо як зикр ва итминон пайдо кардан аз инки сангҳое, ки партоб карда ба ҳадафи хӯрдааст, ин муборизаро хеле ҷиддӣ идома медиҳад.
Дар ривояот аст, ки бо ҳар санге, ки зоири Ҳаҷ партоб мекунад он бахши шайтони вуҷуди худашро, ки моли ӯ нест, бахши зулмонии худашро, ки ҷилави нурро гирифта бармедорад ва ба самти шайтон партоб мекунад ва мегӯяд инҳо моли ман нест ва мутааллиқ ба туст ва ман онҳоро ба ту бар мегардонам; Ҳасад, ҳирс, инҳироф ва ...ро ба самти шайтон партоб мекунад ва ин ҳолро пайдо мекунад, ки ман дар аввалин гом баъд аз машъар ва зикр, муборизаи худамро бо ҳар намоди шайтонӣ аз ҳоло ба баъд хоҳам дошт. Ин мешавад Рамй, ки аввалин қадам дар Миност ва аввалин муборизаи ҷиддӣ барои идомаи зиндагӣ ва бандагӣ.
